بیماری های نورولوژیک مختلف مثل آسیب نخاعی، فلج مغزی، سکته مغزی و ... منجر به از بین رفتن نسبی یا کامل فعالیت عضلات ارادی شده و سبب اختلالات حرکتی و یا گفتار می شود. در چنین مواردی، یک رابط مغز- کامپیوتر (BCI) می تواند اثرات منفی ناتوانی را کاهش داده و کیفیت زندگی افراد دارای ناتوانی را بهبود بخشد.

رابط مغز- کامپیوتر مبتنی بر نوار مغز، یک کانال ارتباطی غیرتهاجمی جدید برای برقراری ارتباط بین مغز و محیط، بدون استفاده از دیگر کانال های ارتباطی طبیعی مثل دست، پا و زبان می باشد. در این روش، فعالیت الکتریکی مغز (نوار مغز) فرد اندازه گیری و تجزیه و تحلیل می شود و تصمیم فرد از طریق روش های پردازش به دستورات کنترل کننده وسیله مورد نظر تبدیل می شود.

به بیان دیگر، هدف نهایی یک رابط مغز-کامپیوتر این است که به افراد دارای ناتوانی شدید کمک کند تا از طریق ابزارهای خارجی مثل کامپیوتر، مبدل های پیام به صوت، وسایل کمکی و پروتزهای عصبی تعامل موثری با محیط خود داشته باشند. چنین رابطی می تواند سطح استقلال این افراد را بالا برده و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد.

برگرفته از مقاله:

Application of BCI systems in neurorehabilitation: a scoping review

جهت مشاهده مقاله اینجا را کلیک کنید.

تهیه کننده : دکتر فاطمه شمسی کارشناس گروه علوم اعصاب