مالاریا یک بیماری پیچیده است، که توسط انگل­های جنس پلاسمودیوم ایجاد می­شود و عامل اصلی مرگ­و­میر در سراسر جهان می­باشد. شدیدترین شکل بیماری مالاریا توسط پلاسمودیوم فالسیپاروم ایجاد می­شود. بنابراین، ترکیبی از رویکردهای مختلف برای کنترل مالاریا مورد نیاز است. از سوی دیگر، مقاومت در برابر داروهای خط اول و حشره­کش­ها، نیاز به یک واکسیناسیون موثر را بیش از هر زمان دیگری ضروری نشان می­دهد. از آنجا که حضور انگل­ درون گلبول­های قرمز بیشترین علائم بالینی را ایجاد می­کند، ایجاد واکسیناسیون برای این مرحله از عفونت ممکن است بسیار مفید باشد. در این تحقیق، ما از روش‌های مختلف بیوانفورماتیک برای ایجاد یک واکسن چند اپی توپی کارآمد استفاده کردیم که آنتی‌بادی‌هایی را علیه مرحله خونی عفونت مالاریا القا می‌کند. برای این منظور، ما پروتئین PfGARP مالاریا را به عنوان هدف در اینجا انتخاب کردیم. اپی­توپ­های B، HTL و اپی­توپ­های conserve پیش بینی شدند. سپس، اپی­توپ­های پیش­بینی شده (شامل ۵ اپی­توپ B و ۵ HTL) با استفاده از پیوندهای مناسب به هم متصل شدند و از مولکول فلاژلین به عنوان یک ادجوانت برای بهبود ایمنی­زایی آن استفاده شد. ساختار نهایی واکسن با طول ۴۱۴ اسید آمینه طراحی شد. سپس، آلرژی­زایی، آنتی­ژنیک بودن، حلالیت، ویژگی­های فیزیکوشیمیایی، مدل­سازی ساختار دوبعدی و سه بعدی، اتصال مولکولی، شبیه­سازی دینامیک مولکولی، کلونینگ و شبیه­سازی ایمونولوژیک مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج شبیه‌سازی ایمنی، نشان داد که پس از تزریق واکسن طراحی‌شده سلول‌های کمکی T، IgG۱، IgM، INF γ، IL ۲ و سلول‌های B به طور قابل‌توجهی افزایش یافتند. این تحلیل‌های محاسباتی قابل توجه نشان داد که واکسن پیشنهادی ما ممکن است پاسخ‌های ایمنی مناسب در برابر مالاریا را فعال کند. با این حال، مطالعات in vitro و in vivo برای بررسی­های بیشتر ضروری است.